មុនផុតដង្ហើម លាចាកលោក បុរសជាប្ដីបានហៅភរិយាខ្លួនមកជិត ហើយខ្សិបប្រាប់ថា៖ – អូនសម្លាញ់ មុននឹងបងស្លាប់ បងសូមសារភាពប្រាប់អូនរឿងមួយ… – រឿងអ្វីទៅបង? – រឿងនោះ គឺបងបានលួចទាក់ទង ប្អូនស្រីរបស់អូន តាំងពីច្រើនឆ្នាំហើយ… – ចាស អូនដឹងហើយ។ ឮដូច្នេះ ប្ដីភ្ញាក់ព្រើត… – អូ… អូនដឹងរឿងហ្នឹងដែរ? – បើអូនមិនដឹង អូនដាក់ថ្នាំ បំពុលបងធ្វើអី?! – … !!! (រឿងនិទានរបស់ប្រិយមិត្ត)

«មកពីលោកមិនសួរ» ជាចំណងជើងនៃរឿងនិទានខ្លីមួយ ដើម្បីចែកជូនប្រិយមិត្ត ឲ្យផ្ទុះសំណើច។ សូមតាមដានដូចតទៅ៖ ដោយធុញទ្រាន់នឹងអ្នកបម្រើ ដែលចេះតែនិយាយ តែពិសតែពាស គ្មានលោះពេលនោះ លោកសេដ្ឋីបានហៅ​អ្នកបម្រើ​រូបនេះមកជួប ហើយប្រាប់ថា៖ – ថ្ងៃក្រោយ បើអាឯងនិយាយ ទាំងអញមិនបានសួរ អញនឹងវាយអាឯង។ ស្ដាប់ឮហើយ អ្នកបម្រើក៏ឱនក្បាលដើរចេញទៅ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក សេដ្ឋីរៀបចំពិធីលៀងអាហារមួយ ដោយអញ្ជើញ​មិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធទាំងអស់ មកចូលរួម។ ភ្ញៀវបានធ្វើដំណើរមកដល់ ជាបន្តបន្ទាប់… តែនៅឡើយ ក្លើសេដ្ឋីជិតដិតម្នាក់ មិនទាន់ឃើញមកដល់។ ដោយម្ហូបត្រូវបានរៀបចំរួចរាល់ លោកសេដ្ឋីមិនចង់ចាប់ផ្តើម ចោលមិត្តចិត្តមួយថ្លើមមួយ របស់លោកទេ។ លោកក៏បានប្រាប់ទៅអ្នកបម្រើ ឲ្យទៅតាមហៅក្លើរូបនោះ ដល់ផ្ទះ។ អ្នកបម្រើធ្វើតាមបង្គាប់ហើយ ...

ចាប់យកសណ្ដែកខៀវមួយកញ្ចប់ រួមនឹងគ្រាប់សាគូ ខ្ទិះដូង និងស្កអំពៅចេញមក ខ្ញុំបាននិយាយ ដោយ«បំណងល្អ»ទៅកាន់កូនប្រុស ថា៖ គ្រូប៉ាបានប្រាប់ប៉ា តាំងពីពេលប៉ានៅរៀនថា សណ្ដែកខៀវជួយបណ្ដុះជាតិដែក និងកោសិកាខួរក្បាល ហើយញ៉ាំបង្អែមសណ្ដែកខៀវមួយចាន និងជួយបណ្ដុះកោសិកានេះ បានប៉ុន្មានលាន​កោសិកា… និយាយឲ្យខ្លី គឺញ៉ាំសណ្ដែកខៀវមានប្រយោជន៍ខ្លាំងណាស់កូន។ កូនប្រុសងក់ក្បាលតប៖ អឺហឹស! ពាក្យ«អឺហឹស»របស់កូនខ្មែរ ដែលកើតនៅស្រុកបារាំង និងដែលរៀននៅក្នុងសាលាបារាំង គឺមានន័យថា អូអញ្ចឹងផងឬ។ ខ្ញុំយល់ពីទម្លាប់របស់ពួកវា ទាំងកូនគេទាំងកូនខ្ញុំ ដែលត្រូវតែមានចរិត តាមសង្គមបារាំង។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនចង់ឲ្យវាភ្លេចខ្លួនថា ខ្លួនវាកើតចេញពីឪពុកម្ដាយជាខ្មែរ ឬហៅម្យ៉ាងទៀតថា វាមានដើមកំណើតជាខ្មែរ នោះទេ។ អញ្ចឹងហើយ ទើបខ្ញុំតែងតំណាលរឿង ពីស្រុកទេស ...

ទើបនឹងរៀបការហើយថ្មីថ្មោង គូស្វាមីភរិយាបានជ្រើសរើសយប់ ដែលមានព្រះចន្ទពេញវង់ និងសណ្ឋាគារដ៏ខ្ពស់មួយ កំពស់៣៥ជាន់ ដើម្បីឆ្លងកាត់រាត្រីទឹកឃ្មុំ របស់ផងខ្លួន។ យកសណ្ឋាគារខ្ពស់ គឺដើម្បីអាចសម្លឹងមើលព្រះចន្ទ បានយ៉ាងងាយ និងដោយលន្លង់លន្លោច។ ហើយដើម្បីឲ្យកាន់តែវិសេសវិសាលទៀតនោះ នៅរាត្រីនេះ បន្ទាប់ពីចេញពីពិធីជប់លៀងរួច ស្វាមីត្រូវបីភរិយាខ្លួន ទៅកាន់បន្ទប់ចន្ទទឹកឃ្មុំ ដែលនៅជាន់លើបង្អស់ គឺជាន់ទី៣៥។ ពេលបីភរិយាថ្មី មកដល់បញ្ជទទួលភ្ញៀវ បុគ្គលិកប្រចាំការនៅទីនោះ បានឱនលំទោន និងប្រាប់ពីដំណឹងដ៏រំខានមួយ៖ – សោកស្ដាយណាស់ ដោយហេតុថា យប់នេះ ជណ្ដើរយន្ដដែលយោងឡើង ទៅជាន់លើៗ បានខូច… ខ្ញុំព្យាយាមហៅជាង មកជួសជុលភ្លាមៗ តែមិនអាចជួលជុល បានទាន់ពេល… សុភាពបុរសជាស្វាមី ...

ជាទម្លាប់​នៅវេលាយប់ឡើង លោកឪពុកតែងចូលទៅនិទានរឿង ឲ្យកូនស្រីតូច​របស់ខ្លួន នៅមុនកុមារីអាយុ៣ឆ្នាំរូបនេះ លង់លក់ក្នុងដំណេក។ ហើយក៏ជាទម្លាប់ដែរ ដែលកុមារីតែងបន់ស្រន់ និងជូនពរមនុស្ស នៅក្នុងគ្រួសារខ្លួន នៅមុនលោកឪពុក ចាកចេញពីបន្ទប់។ យប់នេះ កូនស្រីតូច បានថ្លែងបន់ស្រន់ និងជូនពរ នូវពាក្យមួយឃ្លាថា៖ – សូមព្រះជាម្ចាស់ ការពារថែរក្សាម្ដាយខ្ញុំ ឪពុកខ្ញុំ លោកយាយខ្ញុំ។ តែសូមជម្រាបលា លោកតា។ លោកឪពុកសួរឡើង៖ – ហេតុអ្វី ក៏កូននិយាយលាលោកតា? នាងតូចឆ្លើយថា៖ – កូនមិនដឹងទេ… តែវាដូចជាមានតែពាក្យហ្នឹង ដែលកូនត្រូវនិយាយ។ លុះស្អែកព្រឹកឡើង ជីតានាងបានលាចាកលោក។ លោកឪពុកឆ្ងល់យ៉ាងខ្លាំង ...

ជនជាតិឥណ្ឌាមួយរូប បានចេញពីព្រលានយន្ដហោះអន្តរជាតិភ្នំពេញ ហើយបានហៅរថយន្ដតាក់ស៊ីមួយ ដើម្បីដឹកខ្លួន ទៅកាន់សណ្ឋាគារ។ ឆ្លៀតឱកាសនោះ ជនជាតិឥណ្ឌាសុំឲ្យអ្នកបើកតាក់ស៊ី បង្ហាញខ្លួនពីកន្លែងសំខាន់ៗមួយចំនួន ក្នុងរាជធានី។ ពេលមកដល់វិមានឯករាជ្យ ជនជាតិឥណ្ឌាសួរឡើង៖ – ជាអ្វីនេះ? អ្នកបើកតាក់ស៊ី ឆ្លើយតបវិញដោយសុភាពរាបសារ៖ – ជាវិមានឯករាជ្យ របស់កម្ពុជា។– ជនជាតិអ្នកឯងប្រើពេលប៉ុន្មាន ដើម្បីសាងសង់វា?– ច្រើនខែណាស់… ហើយបើតាមខ្ញុំដឹង សង់ដំបូងវិមានឯករាជ្យនេះ​រាងផ្អៀងបន្តិច ក៏ត្រូវរុះរើសង់ម្ដងទៀត…– នៅស្រុកខ្ញុំ សង់ហើយតែ៣ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ! រថយន្ដបើកទៅដល់ វត្តភ្នំ… ភ្ញៀវជាតិឥណ្ឌាយើងបានសួរទៀតថា៖ – ចុះនេះ ជាអ្វី? អ្នកបើកតាក់ស៊ី បានឆ្លើយតបថា៖ – ...