ពេលឮសូរតោខ្លាដំរី រត់ផ្អើលជាន់ជើងគ្នា ព្រោះការផ្ទុះភ្នំភ្លើង សត្វ«គីង្គក់»លក់ថ្នាំស្រែង វាស្រែកពីក្នុងពាងមកថា៖
- ពួកអាតោខ្លាដំរី សុទ្ធតែភ្លើ មិនចេះគ្រប់គ្រងគ្រោះផ្ទុះភ្នំភ្លើង គប្បីអាភ្លើទាំងនោះ មករៀនសូត្រពីអញ ដូចជារូបអញនៅក្នុងពាងដូច្នេះ។
នៅពេលពាងទប់នឹងកម្ដៅភ្នំភ្លើងលែងបាន ក៏ផ្ទុះបែក តែនៅសល់អំបែងខ្លះ ដែលអាចឲ្យសត្វគីង្គក់ ឈរពីលើបាន។ សត្វគីង្គក់បានបន្តស្រែកទៀតថា៖
- អញមានស្បែកគីង្គក់ក្រាស់ណាស់ មិនងាយភ្លើងឆេះរលាកទេ ផ្ទុយពីពួកអាតោខ្លាដំរី ដែលគ្មានអ្វីអាចការពារខ្លួន ឲ្យប្រសើរដូចអញ។
លុះរណ្ដៅភ្នំភ្លើង បានពង្រីកមាត់ផ្ទុះកាន់តែធំ រហូតមកជិតអំបែងពាងរបស់ខ្លួន សត្វគីង្គក់បន្តសំដីទៀតថា៖
- ឃើញឬទេ? ពួកអាតោខ្លាដំរី សុទ្ធតែពួកអាកំសាក ព្រោះវានាំគ្នារត់ទៅក្រោមអស់ មានតែអញទេ ដែលធ្វើដំណើរបញ្ច្រាសទិស ឡើងមកជិតមាត់រណ្ដៅភ្នំភ្លើង៕
(រឿងនិទានរបស់ប្រិយមិត្ត)
