មនុស្សដែលជួបរឿងបរាជ័យ មានអារម្មណ៍ថាអស់សង្ឃឹម និងបាក់ទឹកចិត្ត មិនប្រាកដជា មាន«ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត»នោះទេ តែអ្នកដែលមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ច្បាស់ណាស់ ថាពួកគេ ប្រាកដជាមានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹម និងជួបនូវបទពិសោធបរាជ័យក្នុងជីវិត។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត មិនអាចសម្លាប់អ្នកដោយផ្ទាល់ ដូចជាជំងឺមហារីកឡើយ។ ប៉ុន្តែ វាជះឥទ្ធិពលយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ លើអ្នកដែលអាចធ្វើឱ្យអ្នកស្លាប់ ដោយប្រយោលបាន។
អ្នកជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តមួយចំនួន ប្រសិនបើពួកគេមិនដែលរៀន ពីរបៀបនៃការដោះស្រាយជាមួយអារម្មណ៍អាក្រក់របស់ពួកគេទេ នោះពួកគេអាច ធ្វើនូវសកម្មភាពអវិជ្ជមានមួយចំនួនដូចជា ប្រើប្រាស់ថ្នាំញៀន ឬគ្រឿងស្រវឹង ឬធ្វើឱ្យរាងកាយមានរបួស បំបាត់បន្ធូរនូវអារម្មណ៍ឈឺចាប់របស់ពួកគេ។ ហេតុផលជាក់ស្តែង ដែលជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តអាចបណ្តាលឱ្យបុគ្គលស្លាប់បាន គឺប្រសិនបើអារម្មណ៍អាក្រក់នៃជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត គ្រប់គ្រងលើជីវិតទាំងមូលរបស់បុគ្គលនោះ។ ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តអាចធ្វើឱ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍ថាគ្មានសង្ឃឹម ហើយការគ្មានសង្ឃឹម នឹងធ្វើឱ្យពួកគេសរុបសេចក្តីជាជាអកុសល ថាការធ្វើអត្តឃាតខ្លួនឯង គឺជាមធ្យោបាយតែមួយគត់ ដើម្បីបញ្ចប់ទុក្ខវេទនារបស់ពួកគេ។
យោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រងនិងបង្ការជំងឺ ដែលហៅកាត់ថា CDC បានឱ្យដឹងថាការធ្វើអត្តឃាតគឺជាបុព្វហេតុទី១០ នៃការស្លាប់ក្នុងចំណោមមនុស្សគ្រប់វ័យក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ ។ លើសពីនេះទៀតមានមនុស្សចំនួន ៤១,១៤៩នាក់បានស្លាប់ ដោយសារតែការធ្វើអត្តឃាត នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក នៅឆ្នាំនោះ។
ប្រសិនបើអ្នកកំពុងតែស្ថិត នៅក្នុងស្ថានភាពដ៏ពិបាក ឬគិតថាខ្លួនឯងមិនអាចក្រោកឈរបាន សូមកុំបោះបង់ខ្លួនឯងឱ្យសោះ។ ចូរចងចាំថា អ្នកមិនឯកានោះទេ។ អ្នកអាចស្វែងរកបុគ្គលណាម្នាក់ ដែលអ្នកទុកចិត្ត ចែករំលែកពីបទពិសោធឈឺចាប់របស់អ្នក ឬស្វែងរកសេវាប្រឹក្សាយោបល់ ពីអ្នកជំនាញ ដើម្បីជួយខ្លួនឯង ឲ្យមានសង្ឃឹមឡើងវិញ ជាពិសេសគឺរំដោះខ្លួន ពីការគិតអវិជ្ជមាន ដែលអាចទាញអ្នក ទៅរកការធ្វើបាបខ្លួនឯង ឬគំនិតអត្តឃាត៕