«តើខ្ញុំត្រូវនិយាយថាដូចម្ដេច? គេមិនត្រូវដឹង និងឃើញ ពីសភាពព្រៃផ្សៃ ដូចដែលខ្ញុំបានឃើញនោះទេ។ ខ្ញុំសាកល្បង ប្រយុទ្ធតទល់នឹងមនុស្សទាំងនោះ និងក្រោយមក ខ្ញុំថែមទាំងបាន អង្វរលន់តួម្ដងហើយ ម្ដងទៀត ដើម្បីសុំពួកគេ​លើក​លែង​អោយនាង។» យុវជនអាយុ២៨ឆ្នាំ បាននិយាយដូច្នេះប្រាប់ទីភ្នាក់ងារបារាំង អាអេហ្វប៉េ តាមទូរស័ព្ទ។

ដំបងដែកច្រេះចាប់

ពេលដែលអ្នកទាំងពីរ បានវិលត្រឡប់ពីមើលភាពយន្ដវិញ និងរកជិះរម៉កកង់មិនបាន គូរសង្សាទាំងពីរសម្រេចចិត្ត ឡើង​ជិះរថយន្ដក្រុងមួយ ដែលជាធម្មតា ត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ សម្រាប់ប្រមូលកូនសិស្ស ប៉ុន្តែនៅយប់នោះ រថយន្តក្រុង​នេះ ត្រូវបានហួងហែងដោយជនមួយក្រុម ដែលមានបំណង«ចេញដើរយប់» កំសាន្តនៅក្នុងទីក្រុងរបស់ប្រទេស។ នៅ​ក្រោយ​ពេលដែលអ្នកទាំងពីរ បានចូលដល់ក្នុងរថយន្ដ យុវជននេះត្រូវបានគេវាយ ហើយចំណែកឯសង្សារបស់នាយ ត្រូវបានគេ​រំលោភជាច្រើនដង ដោយមនុស្សជាច្រើននាក់ រួមទាំងអ្នកបើករថយន្ដនោះ និងមានប្រើដល់«ដំបងដែកច្រេះចាប់»​ថែម​ទៀត។  និស្សិត​ស្រីផ្នែកចាប់សសៃវេជ្ជសាស្ត្រ អាយុ២៣ឆ្នាំរូបនេះ ត្រូវបានជនអាក្រក់ទាំងនោះ បោះពីរថយន្ដចេញ​ទៅ​ក្រៅ ទាំងរូបរាង​អាក្រាត រួមជាមួយនឹងសង្សារបស់នាង ដែលបានទទួលព្រនង់យ៉ាងចាស់ដៃ គ្រប់ដណ្ដប់ខ្លួនពោរពេញ​ដោយ​ឈាម។

នាងបានស្លាប់កាលពីថ្ងៃសៅរ៍ទី៣០ខែធ្នូ នៅទីក្រុងស៊ាំងហ្គាពួរ ក្នុងមន្ទីរពេទ្យមួយដែលនាងត្រូវបានគេផ្ទេរ អោយទៅ​ព្យាបាល​ជាបន្ទាន់ ខណៈស្ថានភាពសុខភាពរបស់នាង បានធ្លាក់ចុះដុនដាបខ្លាំង ទាក់ទងពោះវៀននិងប្រព័ន្ធខួរក្បាល។ អំពើ​ដ៏ស្មោករោគនេះ បានបង្កអោយមានការផ្ទុះឡើង នូវការក្ដៅក្រហាយឥតឧបមា រហូតមកទល់នឹងពេលនេះ ប្រឆាំង​នឹងការ​រំលោភ​សេពសន្ធវះ ដោយគ្មានទោសពៃរ នៅក្នុងប្រទេស។ ក្នុងរយៈពេលកន្លងមក នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា សំនុំ​រឿង​ចាប់រំលោភ ប្រមាណតែជា២០%ប៉ុណ្ណោះ ត្រូវបានកាត់ក្ដីជំនុំជម្រះដោយតុលាការ។

ជាមួយនឹងការសុំអោយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ជួយលាក់ឈ្មោះរបស់នារីរងគ្រោះ ជាសង្សារបស់ខ្លួន យុវជនបានបន្តបរិហារ​ទៀតថា ខណៈពេលនាយនិងសង្សា ត្រូវបានពួកជនអាក្រក់បោះមកក្រៅរថយន្ដ សង្សារបស់នាយបានបាក់ជើងម្ខាង តែ​គ្មាននរណាម្នាក់អើពើ នឹងយកអាសារពួកនាយ ដោយបានទុកចោល អោយឈឺផ្សាររហូតជិតមួយម៉ោងក្រោយ។

គ្មានជំនួយ!

យុវជនដែលធ្វើការខាងពត៌មានវិទ្យារូបនេះ បានបន្តយ៉ាងអួលអាក់ថា «មានអ្នកដំណើរម្នាក់ បានឃើញពួកយើង នៅ​ក្រោយពេលកើតហេតុ តែសូម្បីតែអាវក្រៅ ក៏ជននេះ មិនបានដោះអោយទៅ មិត្តស្រីខ្ញុំ ពាក់គ្របខ្លួនដែរ ខណៈដែល​សម្លៀក​បំពាក់របស់នាង ត្រូវបានហែកចេញអស់នោះ។ (...) យើងត្រូវនៅរងចាំ នគរបាលមកជួយ។»

ជនអាក្រក់ទាំង៦នាក់ ត្រូវបានចាប់ឃាត់ខ្លួន។ ក្នុងនោះមានម្នាក់ ប្រកាសថា ខ្លួននៅជាអនិតិជននៅឡើយ តែនគរបាល​ត្រូវការ ពិនិត្យថាតើជាអាយុពិត ឬយ៉ាងណា។ ចំណែកប្រាំនាក់ទៀត អាយុពី១៩ឆ្នាំ ដល់៣៥ឆ្នាំ ត្រូវបាននគរបាល​ធ្វើការ​ចោទប្រកាន់ ពីបទពង្រត់ រំលោភ និងឃាតកម្ម ហើយអាចនឹងទទួលទោសប្រហាជីវិត ប្រសិនបើតុលាការរកឃើញថា មានកំហុស។

យុវជនរងគ្រោះ បានរំលឹកពីព្រឹត្តិការណ៍ ដ៏សោកសៅនេះឡើងវិញថា «ខ្ញុំមិនទុកចិត្តទេ នៅពេលឡើងដល់ក្នុង​រថយន្ដ​ក្រុងនេះភ្លាម។ តែមិត្តស្រីខ្ញុំ នាងខ្លាចត្រឡប់ចូលផ្ទះ យឺតពេលពេក អញ្ចឹងយើងក៏នាំគ្នាឡើងចូលទៅ។ ជាកំហុសដ៏​ធំ​ជាងគេ​ ក្នុងមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ ព្រោះបន្ទាប់ពីណ្នឹងទៅ អ្វីៗបានហួសអស់ទៅហើយ។» អ្នកបើករថយន្ដ ចាប់ផ្ដើមបញ្ចេញ​ចរិកមិនស្រួល។ ​គ្នីគ្នារបស់អ្នកបើកបរនេះ ក៏បានត្រូវផ្លែត្រូវដង ហើយបានងាក មកផ្លែផ្កាអោយគូរសង្សានេះ។ យុវជន​បានសុំអ្នកបើក អោយបញ្ឈប់​រថយន្ដ តែគ្នីគ្នារបស់ក្រុមនេះបានខ្ទាស់បិតទ្វាទាំងពីរជាប់ មិនអោយ«ឈ្លូសទាំងពីរ» គេច​ពីចំណីខ្លាបានឡើយ។

យុវជនបន្តថា «ពួកវាបានវាយខ្ញុំ ជាមួយនឹងដំបងខ្លីមួយ ហើយទាញមិត្តស្រីរបស់ខ្ញុំ រហូតទៅជាប់កន្លែងអង្គុយ របស់អ្នក​បើករថយន្ដ។ បន្ទាប់មកពួកវាទាំងនេះ បានរំលោភមិត្តស្រីខ្ញុំ និងបានវាយធ្វើបាបនាង យ៉ាងព្រៃផ្សៃរកលេខដាក់គ្មាន ជា​ពិសេសទៅលើខ្លួនប្រាណសំខាន់ៗ និងកេរ្តិ៍ខ្មាសរបស់នាង។»

«ខ្ញុំមិនអាចនិយាយប្រាប់អ្នក ពីអារម្មណ៍ដែលខ្ញុំគិតនោះទេ។ ខ្ញុំរន្ធត់ញាប់ញ័រ នឹងភាពខ្លោចផ្សារនេះ។» សម្រាប់​យុវជន​រងគ្រោះ នគរបាលបានជួយនាំមិត្តស្រីរបស់នាយ ទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យ តែនគរបាលមិនបានយល់ពី របួសពិតប្រាកដ និង​ពីភាព​បាក់ស្បាត នៅក្នុងចិត្តរបស់នាងទេ។ យុវជនបន្តបរិហារថា «ខ្ញុំត្រូវបាននគរបាលចាត់ទុក ដូចជាវត្ថុមួយ (...) ទំនងមើលទៅ នគរបាល​ដូចជាចង់ដោះស្រាយបញ្ហានេះ មុននឹងខ្ញុំទទួលបានការព្យាបាល អោយបានត្រឹមត្រូវនោះ​ទៅ​ទៀត។ គ្មាននរណា​ម្នាក់ អាចជាសាក្សីដឹងសោះឡើយ ពីក្ដីរន្ធត់ញាប់ញ័រ ដែលខ្ញុំទទួលមាន នៅក្នុងខ្លួន៕»

------------------------------------------------
ដោយ ៖ កេសរកូល - ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី០៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២
រក្សាសិទ្ធគ្រប់យ៉ាងដោយ៖ មនោរម្យព័ងអាំងហ្វូ