ក្បាច់គុនល្បុក្កតោ «មិនសម្រាប់តែប្រកួតគ្នានោះទេ»
វចនានុក្រមសម្តេច ព្រះសង្ឃរាជ ជួនណាត បានពន្យល់ពាក្យថា ល្បុក្កតោ មានន័យយ៉ាងដូច្នេះ «ដំបងខ្លីមួយប្រភេទ សំរាប់កាន់អមផ្ទាប់ទៅនឹងកំភួនដៃ សំរាប់រងដំបងវែង ឬបុកការពារខ្លួន»។ ល្បុក្ក មានន័យថា «វាយ ឬក្បាច់គុន»។ ឯពាក្យ តោ មានន័យថា «សត្វតោ ឬអានុភាព»។ ដូច្នេះសរុបមក ក្បាច់គុនល្បុក្កតោ ជាក្បាច់គុនដែលប្រកបដោយអានុភាព ឬខ្លាំងដូចសត្វតោ។
ក្បាច់គុននេះ ត្រូវបានគេបែងចែកជា ១២មេ ហើយមេនីមួយៗមានរាប់រយក្បាច់។ ការហាត់ រៀនល្បុក្កតោ មានលំដាប់ថ្នាក់ពីតូចទៅធំ ដូចជាថ្នាក់ក្រមាស ក្រមាបៃតង ក្រមាខៀវ ក្រមាក្រហម ក្រមាត្នោត និងក្រមាខ្មៅ។ ថ្នាក់ក្រមានីមួយៗមាន រ៉ាប់រយក្បាច់។ ដោយឡែក នៅក្នុងថ្នាក់ ក្រមាខ្មៅ មាន១ជាន់ ២ជាន់ ៣ជាន់ រហូតដល់ ១០ជាន់។
ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមពីឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៩ ក្បាច់គុនល្បុក្កតោ ត្រូវបានបំផ្លិតបំផ្លាញ ស្ទើរគ្មានសល់ ដោយសារការបាត់បង់ជីវិត នៃអ្នកចេះដឹង ឬគ្រូបង្ហាត់ [...]
