ដើម្បីការពារបេះដូងរបស់អ្នក សូមទទួលទានដំណេក អោយបានគ្រប់ល្មម
ការស្រាវជ្រាវជាច្រើន បានបង្ហាញថា ការទទួលទានដំណេកក្រោម ៦ម៉ោង ឬលើសពី៨ម៉ោង ក្នុងមួយយប់ បង្កើនឲ្យមាន ការគ្រោះថ្នាក់លើសសៃឈាមបេះដូង។
ការទទួលទានដំណេក លើសពី៨ម៉ោង ឬ តិចជាង៦ម៉ោង ទាំងពីរករណីរ ទទួលបាននូវការកើនឡើង នៃគ្រោះថ្នាក់លើ សសៃរឈាមបេះដូង យោងតាមការសិក្សារួមគ្នា ដែលបានបង្ហាញនៅសហរដ្ឋអាមេរិក កាលពីពេលកន្លងមក នៅក្នុងឱកាសជួបជុំដ៏សំខាន់មួយ ដែលទាក់ទងនឹងបេះដូង នៅទីក្រុងឈឺកាហ្គោសហរដ្ឋអាមេរិក។
ការទទួលទានដំណេក ដែលមានរយៈពេល តិចជាង៦ម៉ោងក្នុងមួយយប់ ធ្វើអោយមានគ្រោះថ្នាក់លើ សសៃឈាមខួរក្បាល និងគ្រោះថ្នាក់ពីរដង លើជំងឺគាំងសសៃឈាមបេះដូង។ បរិមាណ នៃភាពផុយស្រួយរបស់បេះដូង អាចនឹង គឺអាចកើនឡើងដល់ទៅ មេគុណ ១,៦ ។
ចំពោះមនុស្សដែលអោយដឹង ពីការទទួលទានដំណេក លើសពី៨ម៉ោង ក្នុងមួយយប់ ពួកគាត់នឹងជួបគ្រោះថ្នាក់ ទ្វេដង ពីជម្ងឺតឹងទ្រូង និងគ្រោះថ្នាក់ មេគុណ ១,១ ពឺជម្ងឺថប់បេះដូង។ អ្នកស្រាវជ្រាវជាច្រើនរូប បានសិក្សាពីខ្សែរជីវិត របស់មនុស្ស អាយុលើសពី៤៥ឆ្នាំ ប្រហែល ៣០១៩នាក់ ដែលបានចូលរួមជាមួយ ការអង្កេតថ្នាក់ជាតិ នៃការចិញ្ចឹមរាងកាយ ដោយអាហារ (National Health and Nutrition Examination Survey ឬ NHANES) ហើយដឹកនាំដោយ គ្រូពេទ្យជនជាតិអាមេរិកជាច្រើនរូប ដើម្បីធ្វើការវាយតម្លៃជាទ្រង់ទ្រាយធំមួយ ទាក់ទងនឹងបញ្ហាសុខភាព នៅក្នុងប្រទេស។
គ្រោះថ្នាក់នៃជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម និងជម្ងឺឡើងឈាម
លទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវលើកនេះ បញ្ជាក់ពីលទ្ធផល នៃការសិក្សាលើលក្ខណៈធម្មតាៗ កាលពីលើកមុន។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត រ៉ូហ៊ីត អារ៉ូរ៉ា Rohit Arora ដែលជាគ្រូបង្រៀន នាមហាវិទ្យាល័យសុខាភិបាល នៅឈឺកាហ្គោ និងជាអ្នកនិពន្ធល្បីល្បាញ នៃការងារទាំងនេះ បានពន្យល់ថា «វាហាក់ដូចជា ការទទួលទានដំណេក រវាងពី៦ម៉ោង ទៅ៨ម៉ោង ក្នុងមួយយប់ បានកាត់បន្ថយ ជម្ងឺសសៃឈាមបេះដូង នៅក្នុងរយៈពេលវែង» ។
ផ្នែកមួយនៃបញ្ហាដែលពិបាកៗ ត្រូវបានគេដោះស្រាយ ខ្លះៗហើយ ។ «កាលពីមុន គេបានវាយតម្លៃថា ការទទួលទានដំណេក មិនបានគ្រប់គ្រាន់ បានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងភាពមួម៉ៅ ផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹង ការមិនអាចទប់ទល់បាន នៃសាពាង្គកាយ ដែលមានជាតិស្ករ ទៅជាធ្វើអោយមាន ទឹកនោមផ្អែម និងធ្វើអោយកើនឡើង កម្រិតអម៉ូននៅក្នុងឈាម ជាដើម»។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អារ៉ូរ៉ា បានរំលឹកឡើងវិញថា «ទាំងអស់ខាងលើនេះ ជាដើមចមសំខាន់ៗ ដែលដើរតួរក្នុងការ បង្កអោយមាន ជម្ងឺសសៃឈាមខួរក្បាល » ។ ប៉ុន្តែគ្រូពេទ្យនៅតែចោទសួរបន្ត ទៅលើមូលហេតុ ដែលការទទួលទាន ដំណេក លើសពី៨ម៉ោង នឹងអាចបង្កអោយមាន ជម្ងឺបេះដូង។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អារ៉ូរ៉ា អៈអាងទៀតថា «លទ្ធផលទាំងនោះ គួរតែត្រូវបានផ្ទៀងផ្ទាត់ ជាមួយនឹងការសិក្សា របស់មន្ទីព្យាបាលរោគ ក្នុងរយៈពេលវែងមួយ» ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់ និងច្បាស់ពិតប្រកដ គឺគ្រូពេទ្យ និងអ្នកជម្ងឺ ត្រូវតែនិយាយអំពីរយៈពេលដ៏សមរម្យ នៃការទទួលទានដំណេក ដូចដែលបានបញ្ជាក់កន្លងមក ។
----------------------------------------------
ដោយ ៖ តុងស័រ - ថ្ងៃ ទី ៣០ មិនា ឆ្នាំ ២០១២
រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ៖ មនោរម្យព័ងអាំងហ្វូ