ក្នុងគម្រោងជាច្រើនរបស់រដ្ឋាភិបាល ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍រាជធានីភ្នំពេញសព្វថ្ងៃ ដែលរួមមាន ទាំងការកាត់ស្រុក និង​ឃុំខ្លះ ពីខេត្តកណ្ដាល ដើម្បីយកមកដាក់បញ្ចូល និងពង្រីកផ្ទៃកក្រឡាទីក្រុង បានសរអោយឃើញថាចំនួន​ប្រជាជន អ្នករស់នៅ អ្នកធ្វើការ និងអ្នករកទទួលទាន មានចំនួនកាន់តែច្រើនឡើងៗ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។

នៅក្រោយពេលប្រទេសកម្ពុជា បានប្រែក្លាយជារាជាណាចក្រប្រកាន់របបទីផ្សារសេរី រាជធានីភ្នំពេញ ក៏បានក្លាយជា កន្លែងប្រមូលផ្ដុំ នូវគ្រប់ស្ថាប័នជាតិ រដ្ឋ ឬឯកជន ហាងលក់ទំនិញ យាន្ដដ្ឋាន ឬឃ្លាំងផ្ទុកទំនិញ សព្វគ្រប់បែបយ៉ាង។ ទាំងនេះហើយ ដែលរាជធានីភ្នំពេញសព្វថ្ងៃ បានកំពុងនឹងប្រឈមយ៉ាងខ្លាំងក្លា នូវបញ្ហាការកកស្ទះចរាចរណ៍ ដែល កើតមានសឹងជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជាពិសេសនៅពេលម៉ោងដែលមនុស្សម្នា នាំគ្នាចេញទៅ ឬមកពីធ្វើការ។

ទស្សនាវដ្ដីមនោរម្យព័ងអាំងហ្វូ បានសិក្សាជាមួយនឹងមន្ដ្រីជំនាញមួយចំនួន ដែលមានឯកទេសក្នុង​វិស័យ​សារធារណការ និងដឹកជញ្ជូន ដើម្បីប្រមើលមើលពីមូលហេតុ នៃការស្ទះចរាចរណ៍ក្នុងរាជធានីនេះ ហើយសូម​លើក​យកមកជំរាបជូន លោកអ្នកដូចតទៅ៖

១. ភាពកើនឡើងនៃចំនួនយានយន្ដ

ជាមួយនឹងតម្រូវការ និងភាពរីកចម្រើនរបស់ប្រទេស មានសហគ្រាសជាច្រើន បាននាំចូលយ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់ នូវ យានយន្ដគ្រប់ប្រភេទ ក្នុងនោះមានទាំងមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូន និងមធ្យោបាយធ្វើដំណើរ យ៉ាងទំនើបៗ។ គេសង្កេត ឃើញយ៉ាងហោចណាស់ អ្នកដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុង ក្នុងមួយគ្រួសារ មានរថយន្ដមួយ រីឯគ្រួសារខ្លះទៀត មាន​រថយន្ដ ដល់ទៅពីរឬបីគ្រឿង។ ដូច្នេះការកើនឡើងខ្លាំង នៃចំនួនយានជំនិះយ៉ាងច្រើនរបៀបនេះ ជាចំនួនមិន​សមាមាត្រទៅនឹង ហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធ័ផ្លូវថ្នល់ ដែលមានចំនួនមិនគ្រប់គ្រាន់ សំរាប់អោយយានជំនិះទាំងអស់នោះ អាចចរាចរណ៍បាន ដោយស្រួល។

២. ការជ្រើសរើស មាឌរបស់យានយន្ដ ខុសតម្រូវការ

ជាការគួរអោយខ្មាសអៀនដ៏ខ្លាំងមួយ ដែលអ្នកទីក្រុងភាគច្រើន មានប្រាក់ទិញរថយន្ដ ហើយជ្រើសរើសយកមាឌ ឬរូបរាង​ខាងក្រៅរបស់រថយន្ដនោះ (ដើម្បីបង្អួត បង្ហាញពីភាពអស្ចារ្យរបស់ខ្លួន) ជៀសជាងគិតពីសារប្រយោជន៍ ដែល​មធ្យោបាយ​ដឹកជញ្ជូនទាំងនេះ នឹងផ្ដល់មកអោយខ្លួនទៅវិញ។ រថយន្ដ ធុន៤X៤ (Land Cruiser, Lexus, ...) ជាច្រើនលើសលប់ ត្រូវ​បានគេទិញ និងជ្រើសរើសយកមកបើកក្នុងទីក្រុង ដែលមានភូមិសាស្រ្ត មិនសមស្រប​នឹង​គុណសម្បត្តិ របស់​រថយន្ដ​ប្រភេទ​នេះ សូម្បីតែបន្ដិច។ រថយន្ដប្រភេទនេះទៀតសោត ប្រើប្រាស់ប្រេងឥន្ទនះ ច្រើន​ជាងដល់ទៅ៣ដង លើសរថយន្ដតូច​ធម្មតា និងបាន បញ្ចេញកម្ដៅមកក្នុងបរិយាកាស យ៉ាងច្រើនលើសលប់ ធ្វើ​ឲ្យ​ទីក្រុងមានធាតុអាកាសក្ដៅស្អុះស្អាប់ ពេលខ្លះស្ទើរតែ ទ្រាំពុំបាន។ គេពុំទាន់និយាយដល់ គុណវិបត្តិផ្សេងៗទៀត ដែលរថយន្ដប្រភេទនេះអាចនឹងជួបប្រទះ ដូច​ជាពិបាកក្នុង ការរកកន្លែងចត រកគ្រឿងបន្លាស់ ... ជាដើមនោះទេ។

រថយន្ដធុន៤X៤​ ដែល«អ្នកមានប្រាក់» បានទិញយកមកជិះនេះ បានប្រើប្រាស់ផ្ទៃក្រឡា នៅលើទ្រូងផ្លូវ ស្មើនឹង ១,៥ដង នៃរថយន្ដតូចធម្មតា ឬ២ដងនៃរថយន្ដដែលមានមាឌកាត់បន្ថយ។ ផ្ទៃក្រឡាដែលរថយន្ដបែបនេះ បានប្រើ​ប្រាស់នៅលើ ទ្រូងថ្នល់ មិនសមស្របទៅនឹងផ្លូវថ្នល់ក្នុងទីក្រុង ដែលមានភាពតូចចង្អៀត តែផ្ទុយមកវិញវា​គ្រាន់តែ​បានបង្ហាញ ពីភាព «អាត្មានិយម» របស់អ្នកដែលជិះនៅក្នុងរថយន្ដនេះ តែប៉ុណ្ណោះ។ គេសង្កេតឃើញ អ្នកដែលជិះ​រថយន្ដនេះភាគច្រើន មាន​តែម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះ ដែលជាកក្ដាបង្ហាញអោយឃើញកាន់តែច្បាស់ ពីភាព«មានតែអញ» នៅលើទ្រូងផ្លូវ ហើយអ្នក ដទៃ​ទៀត ដែលមានមធ្យោបាយតូចជាង ត្រូវតែខ្លាចនិងជៀសចេញ ទុកផ្លូវថ្នល់​ដ៏តូច​ចង្អៀតនេះ ជូន«លោកម្ចាស់រថយន្ដ ៤X៤» អោយលោកបើកទៅមុខ ដោយសំរួល។

៣. អ្នកប្រើប្រាស់ផ្លូវថ្នល់

• អ្នកប្រើប្រាស់ទ្រូងផ្លូវភាគច្រើន ដែលមានអាយុក្រោម២៥ឆ្នាំ មានប័ណ្ណបើកបរ ដោយយកប្រាក់ទៅទិញ ហើយ បើកបរដោយឈាមរាវ បំពានភ្លើងសញ្ញា ផ្លាកសញ្ញាចរាចរ...។ រីឯអ្នកធ្វើចរាចរ ដែលមានវ័យចំណាស់ ចាប់ពី ២៥ឆ្នាំឡើងលើ ភាគច្រើនពុំបានយល់ដឹង ពីច្បាប់ចរាចរដែលទើបនឹងចេញថ្មី និងមួយចំនួនទៀតអាងអំណាច បុណ្យសក្កិ គ្មានសណ្តាប់ធ្នាប់ ...។បញ្ហាសំខាន់គឺ អ្នកប្រើប្រាស់ទ្រូងផ្លូវទាំងអស់នោះ មិនចេះច្បាប់ចរាចរណ៍ ជួនកាលបើកបរលើផ្លូវ«ពីរ»តែឯង មិនដឹងថាផ្លូវណាសំរាប់ល្បឿនលឿន ផ្លូវណាសំរាប់ល្បឿនយឺត មិនស្គាល់ ថាផ្លូវណាជារបស់ខ្លួន ផ្លូវណាជា​របស់អ្នកដទៃ។

អ្នកខ្លះដឹងថា រថយន្ដខ្លួន មានកំពស់ខ្ពស់ជាង កំពស់អនុញ្ញាតិ អោយឆ្លងកាត់ស្ពានជ្រោយចង្វា តែនៅតែរឹង​ទទឹង ដោយអាងថាអាចជូន«ជំនូនឬទ្រនាប់ដៃ»បន្ដិចបន្តួច ហុចអោយទៅមន្ត្រីយាមនៅទីនោះ។ អ្នកខ្លះទៀត ចង់បត់ឆ្វេង ក៏បត់ ឬចង់ឆ្លងថ្នល់ ក៏ឆ្លង មិនគិតពីគំនូសកណ្ដាល ទ្រូងផ្លូវ ដែលហាមមិន​អោយ​ឆ្លងកាត់។ល។ អ្នកខ្លះឈប់សំចត នៅលើទ្រូងផ្លូវធ្វើវាហី មិនខ្ចីរវល់នឹងនរណាទាំងអស់ បើទោះជាទីនោះ មានការហាម​ឃាត់​មិនអោយចតក៏ដោយ។

នេះយើងមិនបាននិយាយដល់ ពីជន «អ្នកសំដែងរិទ្ធ»មួយចំនួន ដែលបានឈប់រថយន្ដជជែកគ្នាលេង ដល់​ទៅ​ពីរជាន់ នៅកណ្ដាលថ្នល់នោះផងទេ។

• ការជន់ឡើងខ្លាំង នៃអ្នកប្រើប្រាស់ផ្លូវថ្នល់ ដោយការចេញធ្វើដំណើរ ក្នុងពេលតែមួយ ។ ឧទាហរណ៍៖ ការចេញ ដំណើរទៅធ្វើការ និងទៅ សាលារៀននៅចន្លោះម៉ោង ៧ ដល់ម៉ោង ៨ព្រឹក ពីម៉ោង១២ ដល់ម៉ោង១ ថ្ងៃត្រង់ និង​ពីម៉ោង៥ ដល់ម៉ោង ៦ល្ងាច ។

៤. ផ្លូវថ្នល់

គេមានសេចក្ដីរំភើប នៅពេលដែលលឺថ្នាក់ដឹកនាំប្រទេស ឬថ្នាក់ដឹកនាំរាជធានី ប្រកាសជារឿយៗថា បណ្ដាផ្លូវ​ថ្នល់​សឹង តែទាំងអស់ក្នុងទីក្រុង ត្រូវ​បានក្រាលកៅស៊ូ ប៊េទីន ឬចាក់បេតុងយ៉ាងស្អាតនោះ។ តែបើគេនៅចាំសង្កេតមើល សភាព​ផ្លូវថ្នល់ទាំងនោះ នៅក្រោយពេលភ្លៀងធ្លាក់ តែមួយមេប៉ុណ្ណោះនោះ គេនឹងយល់ថា ផ្លូវថ្នល់ភាគច្រើន បាន​ត្រូវលង់លិច ដោយទឺកភ្លៀងជំនន់នេះ ហើយត្រូវបានកាត់ផ្ដាច់ មិនអាចធ្វើដំណើរបានឡើយ។ អ្នកប្រើប្រាស់​ផ្លូវ​ថ្នល់​គ្រប់រូប ត្រូវដើរ​ស្វែងរកផ្លូវថ្នល់ផ្សេងដែល មិនជន់ដោយទឹកភ្លៀង ហើយបង្កអោយមានការកកស្ទះកើតមានឡើង។

តើសារប្រយោជន៍ ដែលចេញពីការអួតអាង ថាផ្លូវថ្នល់ស្អាតនេះអាចកើតទៅរួចទេ បើអាជ្ញាធរមិនគិតពី ការធ្វើប្រព័ន្ធ​លូ​បង្ហូទឹក អោយទំនើបជាងនេះនោះ? «ធ្វើតែថ្នល់ តែមិនធ្វើលូ» វាប្រៀបបាននឹង មនុស្សផាត់ម្សៅ​សរក្បុសតែ​នៅ​លើផ្ទៃមុខ តែកនៅតែខ្មៅដដែល ហើយការកកស្ទះចរាចរណ៍ នៅតែកើតមានជាដរាប។

៥. រថយន្តផ្ទុកទំនិញធំៗ

យើងគោរពដល់កម្លាំងនគរបាលចរាចរណ៍នៅតាមដងផ្លូវ ដែលពួកគាត់បានខិតខំយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងការជួយអោយ បញ្ហាស្ទះ​ចរាចរណ៍ជាច្រើន ត្រូវបានដោះស្រាយរួច។ តែទន្ទឹមនឹង ភាពខិតខំទាំងនេះ គេក៏បានសង្កេត​ឃើញជា​ធម្មតាទៅហើយ ក្នុង​ការបណ្តោយឲ្យរថយន្តដឹកទំនិញខ្នាតធំៗ ចូលទីក្រុង ក្នុងម៉ោងដែលមានចរាចរណ៍ច្រើន (ពេលថ្ងៃ) ពីសំណាក់កងកម្លាំង​នគរបាល ដោយប្ដូរនឹង«ជំនូន ឬទ្រនាប់ដៃ» បន្ដិចបន្តួច ហុចអោយទៅនគរបាល​ចរាចរណ៍​ទាំងនោះ។

ជាមួយនឹងរថយន្ដផ្ទុកទំនិញធំៗទាំងនេះ ផ្លូវថ្នល់ក្នុងទីក្រុង នឹងរងគ្រោះឆាប់ខូចខាត។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះសោត ភាគរយ​នៃបញ្ហាស្ទះចរាចរណ៍នឹងកើនឡើង ដោយសារតែក្រឡាផ្ទៃដែលរថយន្ដទាំងនេះ បានប្រើប្រាស់នៅ​លើ​ទ្រូងផ្លូវ មាន​សភាព​ធំហួស និងមិនបានអនុញ្ញាតិដោយច្បាប់ឡើយ។

៦. សំណង់់អាគាររីករាលដាល អាជីវកម្មលក់ដូរ

• ទីផ្សារទំនើប មជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្ម អាហារដ្ឋាន ...ជាច្រើន​បានសាងសង់ឡើង ស្ថិតនៅក្នុងតំបន់តែមួយ វា បង្កើតអោយមាន អ្នកធ្វើចរាចរណ៍ច្រើន នៅលើដងផ្លូវដែលបង្កើតមកតាំងពីយូរ ហើយមិនបានត្រៀមបំរុងទុក សំរាប់ចំនួនចរាចរណ៍ដ៏ច្រើន ក្នុងថ្ងៃនេះទេ។

• អ្នកប្រកបអាជីវកម្មទាំងនោះ ភាគច្រើនបានយកផ្លូវថ្នល់ ជាទីចំណតរថយន្ដ សំរាប់ខ្លួនឯង ឬអតិថិជនរបស់ខ្លួន ដោយមិនបានខ្វល់ពីផលប៉ះពាល់ ដល់អ្នកប្រើប្រាស់ ផ្លូវសារធារណៈផ្សេងទៀតនោះឡើយ។

• អ្នកភ្នំពេញសឹងតែទាំងអស់គ្នា បានគិតថា មិនត្រឹមតែកម្មសិទ្ធផ្ទះគាត់ ដែលមានត្រឹមតែពីមាត់ទ្វាទៅនោះទេ តែ ចិញ្ចើមថ្នល់ ក៏ជាកម្មសិទ្ធិរបស់គាត់ដូចគ្នា។ ដូច្នេះហើយ ការតាំងលក់ ជាលក្ខណៈផ្ដាច់មុខ នៅលើចិញ្ចើមថ្នល់ ឬលើទ្រូងថ្នល់តែម្ដង របស់ក្រុមអាជីវករលក់ដូរទាំងនោះ បានធ្វើឡើងដោយអាណាធិបតេយ្យ និងបានធ្វើឲ្យ ស្ថានភាពផ្លូវថ្នល់ មានសភាពកាន់តែរួមតូចចង្អៀត កាន់តែខ្លាំង។

៧. ការបិទផ្លូវ

• នៅពេលមាន ក្បួនគណៈប្រតិភូ អ្នកមានអំណាច បុណ្យស័ក្តិ ឆ្លងកាត់ម្ដងៗ ផ្លូវថ្នល់នោះ ត្រូវបានគណ​ប្រតិភូ​ទាំង នោះទិញដាច់យកអស់។ ការឆ្លងកាត់ ពេលខ្លះមានការបើកផ្លូវពីកម្លាំងនគរបាលដាក់ស៊ីរ៉ែន និងពេលខ្លះ មានអ្នក ហែហមរាប់សិបនាក់ផ្សេងទៀត ក៏មានដែរ។ ដូច្នេះ អ្នកប្រើប្រាស់ផ្លូវថ្នល់ផ្សេងទៀត មិនមានជំរើសអ្វី ក្រៅតែពី ភៀសខ្លួន ឬភៀសយានយន្ដរបស់ខ្លួនទៅម្ខាង ដើម្បីទុកអាទិភាពអោយ «គណប្រតិភូ»នោះ ធ្វើ​ដំណើរ​ដោយគ្មាន ការរំខាន បើទោះជាផ្លូវថ្នល់ពេញប្រៀបដោយការកកស្ទះក៏ដោយ។ គឺជាការ​«យកស្រួល​តែ​ខ្លួនឯង» ក្រោមលេស ថា ខ្លួនឯងជាមន្ត្រីធំ មានការងារធំជាប់ខ្លួន ហើយទុកអោយអ្នកប្រើប្រាស់ទ្រូងផ្លូវ រាប់​សិបពាន់នាក់ផ្សេងទៀត ជាប់ផ្លូវ​នៅទីនោះរាប់ម៉ោង ក៏គ្មាននរណាខ្វល់ ហើយនៅតែគ្មាន​ដំណោះស្រាយ។

• ពេលមានពិធីបុណ្យទាន ឬពិធីរៀបមង្គលការផ្សេងៗ របស់ក្រុមអ្នកមានប្រាក់ មានអំណាច គេតែងតែសុំអោយ អាជ្ញាធរដែនដីនៅទីនោះ បិទផ្លូវនោះជាបណ្ដោះអាសន្ន ដើម្បីហាមមិនឲ្យមានចរាចរណ៍ឆ្លងកាត់ពិធីរបស់គេ។ ជា ទំលាប់ដ៏អាក្រក់មួយទៀត ដែលគេត្រូវការ«យកស្រួលតែខ្លួនឯង» ហើយទុកអោយផ្លូវថ្នល់សារធារណៈ និងអ្នក ប្រើប្រាស់ផ្លូវថ្នល់ទាំងឡាយផ្សេងទៀត ក្លាយជាចំណាប់ខ្មាំងរបស់បណ្ដាជន តែប៉ុន្មាននាក់នេះ​ទៅ​វិញ។

៨. ភ្លើងសញ្ញាចរាចរ ផ្លាកបញ្ជាចរាចរណ៍តូចៗ និងភាពខ្វះចន្លោះរបស់នគរបាល

• ភ្លើងសញ្ញាចរាចរ នៅអតីតរង្វង់មូលនាងគង្ហីញ ដាក់អោយគោរព ដោយគ្មានការសិក្សាច្បាស់លាស់​ពីមន្ត្រី​ជំនាញ ដោយមិនដឹងថាត្រូវអោយអ្នកប្រើប្រាស់ ជ្រើសរើសយកទិសដៅណាមួយ ហើយភ្លើងសញ្ញានោះ​មិន​ដឹងថា ដាក់ បញ្ជាសំរាប់អ្នកប្រើប្រាស់ នៅទិសខាងណាមួយ អោយពិតប្រាកដ។ ជាពិសេស នៅផ្លូវបែកជាបួន​ខ្លះ ក្នុងពេលភ្លើង សញ្ញាចរាចរណ៍រលត់ គេមិនឃើញមានអន្តរាគម ពីសំណាក់នគរបាលចរាចរណ៍ទេ ដោយ​បាន​បណ្ដោយ អោយ អ្នកធ្វើដំណើរដណ្តើមផ្លូវថ្នល់គ្នាទៅវិញទៅមក រកច្រកចេញសឹងតែមិនរួច។

• ផ្លាកសញ្ញាបញ្ជាចរាចរ ជាទូទៅមានទំហំតូច ដាក់ឆ្ងាយ ឬបាំងបាត់ដោយដើមឈើ ឬផ្លាកផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ធ្វើឲ្យ អ្នកធ្វើចរាចរណ៍មើលមិនឃើញ មើលមិនទាន់ ឬមិនបានចាប់អារម្មណ៍ ដែលជាហេតុ ពេលធ្វើដំណើរ​មកដល់ចំនុច ត្រូវបត់ ឬទុកអាទិភាព ... មានភាពអល់អែក ហើយធ្វើអោយភាពកកស្ទះកើតមានឡើង។ ផ្លាក​សញ្ញាបញ្ជាចរាចរណ៍ ដែលមិនច្បាស់លាស់ទាំងនេះ ក៏អាចជាដើមចមនៃគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ កន្លងមកដែរ។

• ពេលមានគ្រោះដ្នាក់ចរាចរម្ដងៗ ការអន្ដរាគមន៍ពីសំណាក់មន្ត្រីនគរបាលមានសមត្ថកិច្ មានភាពយឺតយ៉ាវ ទុក​ឲ្យយានយន្តបង្ករគ្រោះទាំងនោះ នៅកណ្តាលផ្លូវ រួមផ្សំនឹងការឈប់ចោមរោមមើលរបស់ បណ្ដាជនផ្សេងៗ ធ្វើ​ឲ្យការ កកស្ទះមានកំរិតកាន់តែយូរទៅៗ ។

មូលហេតុផ្សេងទៀត ដូចជារាជធានីភ្នំពេញ មិនទាន់មានមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនសាធារណៈ ដែលអាចជួយរំដោះ​មនុស្ស​កុំឲ្យប្រើប្រាស់យានយន្ដផ្ទាល់ខ្លួនជាដើមនោះ មិនត្រូវបានលើកមកនិយាយទេ ដោយហេតុថាមិនមាន​ការ​ស្ទង់មតិណាមួយ ដែលបានផ្ដល់ទិន្នន័យថា អ្នកក្រុងភ្នំពេញនឹងផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់របស់ខ្លួននោះឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត​ដើម្បីដាក់ឲ្យដំណើរការ នូវ​មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនសាធារណៈបានសម្រេចនោះ គេត្រូវការពេលវេលាមួយយ៉ាងច្រើន ដែលអាចមានរហូតដល់រាប់ឆ្នាំ ដើម្បីធ្វើពីច្បាប់ទម្លាប់ ពីក្បួនខ្នាត របៀបរបបនៃការប្រើប្រាស់។ល។ រីឯការលើក​មក​និយាយពីមូលហេតុខាងលើ សុទ្ធសឹង​ជាមូលហេតុចំពោះមុខ ដែលគេត្រូវរកដំណោះស្រាយក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន។

សង្ឃឹមថា ទាំង​អាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច ទាំងបណ្ដាអ្នកប្រើប្រាស់ផ្លូវថ្នល់គ្រប់រូប នឹងយល់ហើយគិតមើលសារ​ជាថ្មី អំពី​ការ​ប្រើប្រាស់ទ្រូងថ្នល់ និងរបៀបប្រើប្រាស់ទ្រូងថ្នល់អោយមានប្រសិទ្ធិភាព។ បន្ថែមពីលើច្បាប់ចរាចរ ដែលយើង​គ្រប់​គ្នា មានករណីកិច្ចត្រូវតែគោរពនោះ «ការយោគយល់អាធ្យាស្រ័យ» និង«ការគោរព» ដល់អ្នកប្រើប្រាស់​ផ្លូវថ្នល់​ដូចគ្នា ក៏ជា​កត្តព្វកិច្ចខានមិនបាន ដើម្បីអោយការកកស្ទះចរាចរណ៍ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ឈានទៅរកការកាត់បន្ថយ​បន្ដិចម្ដងៗ និង​ដោយឯកឯង ក្នុងពេលអានាគត៕

---------------------------------------------
ដោយ ភ្នំធំ (ទំនាក់ទំនង៖ [email protected]) - ភ្នំពេញថ្ងៃទី ០៨ តុលា ឆ្នាំ២០១២