ទោះបីជាចំនួនបាតុករក្នុងថ្ងៃ ទី១៦ខែធ្នូនេះ មានចំនួនតិចបើធៀបនឹងមួយថ្ងៃមុន ឬបាតុកម្មលើកមុនៗក្តី ក៏បញ្ហា​នេះមិនបានបំបាក់ទឹកចិត្តក្រុមបាតុករនោះឡើយ ដោយពួកគេនៅតែតស៊ូធ្វើ រហូតទទួលបានជោគជ័យ។ ប៉ុន្តែ​ភាពជោគជ័យដែលគេអាចសម្លឹងមើល ទៅលើការទាមទាររបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ចង់ឲ្យមាន​ការបោះឆ្នោត​ឡើងវិញនោះ វាហាក់ដូចជាស្រមោលនៅឡើយ ដោយសារតែរដ្ឋាភិបាល ឬគណបក្សប្រជាជនមកដល់ថ្ងៃនេះ នៅមិនទាន់មានប្រតិកម្មអ្វីនៅឡើយ។

ក្រុមបាតុករ ដែលមកចូលរួមក្នុងបាតុកម្មថ្ងៃទី២៣ខែតុលាឆ្នាំ២០១៣ របស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ។ (រូបថត MONOROOM.info/ O. Vary)

នយោបាយកម្ពុជា - បងស្រី សុខ សំអឿន ជាកម្មការីមកពី ស្រុកស្អាង ខេត្តកណ្តាល បានសម្តែងនៅទឹកចិត្តមិន​រាថយក្នុងការចូលរួមធ្វើបាតុកម្មនេះ ដោយសង្ឃឹមថានឹងមានការផ្លាស់ប្តូរ ជាពិសេសលើប្រាក់ខែគោល​ដែល​បង​ស្រីទទួលបាននាពេលនេះត្រឹមតែ៨០ដុល្លាប៉ុណ្ណោះ គឺមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់បងស្រី​ប្រើប្រាស់សម្រាប់​ផ្គត់ផ្គង់ជីវិត​បានឡើយ។ បងស្រីនៅតែព្យាយាម​ ធ្វើការតវ៉ាជាមួយគណបក្សប្រឆាំង ទោះបីជាបងស្រីដឹងថាតើការតស៊ូនេះ នឹង​ទទួលបានជោគជ័យឬយ៉ាងណា? ប៉ុន្តែបងស្រីនៅតែចង់ លើកទឹកចិត្តដល់គណបក្ស ដែលខ្លួនបានធ្វើការគ្រាំទ្រថា នឹងមានការផ្លាស់ប្តូរជាវិជ្ជមានណាមួយ អាចកើតឡើង បើសិនជាគណបក្សសង្គ្រោះជាតិឈ្នះ។

អ៊ំប្រុសពិការភ្នែកទាំងសងម្នាក់ មានមុខរបបជាស្មូមឈ្មោះអ៊ុំសុខ អាយុ៦០ឆ្នាំ មកពីខេត្តកំពង់ស្ពឺ និងមានទីលំនៅ​អចិន្ត្រៃយ៏នៅទីក្រុងភ្នំពេញ បានប្រាប់ថាការចូលរួមរបស់គាត់គឺ ចង់បានតែយុត្តិធម៌ និងមេដឹកនាំល្អ ដោយសារ​តែ​អ៊ំប្រុសធ្លាប់ជាប់គុកដោយអយុត្តិធម៌ពីសំណាក់អាជ្ញាធរ និងមានការមើលងាយពីជនពិការ។ អ៊ំប្រុសនឹងចូលរួម​ធ្វើ​បាតុកម្មនេះរាល់ថ្ងៃរហូតដល់មានការបញ្ឃប់ ពីខាងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ទើបអ៊ំប្រុស និងគ្នីគ្នារបស់អ៊ំ​ប្រុស​វិល​ត្រឡប់ទៅភូមិស្រុកដើមវិញ។

រីឯបងប្រុស ពិតចាន់ អាយុ៤១ ជាសកម្មជនគណបក្សសង្គ្រោះជាតិម្នាក់នៅស្រុកពញាឮ​ ខេត្តកណ្តាល បាន​ចូល​រួមក្នុងបាតុកម្មនេះរាល់លើក បានប្រាប់ទស្សនាវដ្តីថា ការចូលរួមលើកនេះនឹងទទួលបានជោគជ័យ ដោយ​លោក​ពូជឿជាក់ថា ជោគជ័យកើតឡើងដោយសារការតស៊ូ នឹងគ្មានជោគជ័យណាបានដោយទទេរឡើយ។

អ៊ំស្រីម្នាក់ឈ្មោះ យាយ ញឹម ជាជនពិការភ្នែកកដោយសារសង្គ្រាមស៊ីវិលសម័យប៉ុលពត និងជាអតីត​អ្នកនិពន្ធម្នាក់​មកពីខេត្តព្រៃវែង ដោយមានទីលំបច្ចុប្បន្នក្នុងរាជនីភ្នំពេញ បានសម្តែងទឹកចិត្តមុះមាំ​ក្នុងការតស៊ូជាមួយ​គណបក្ស​សង្គ្រោះជាតិ​ រហូតដល់«ជីវិតក្ស័យ»។ អ៊ំស្រីបានសម្តែងពីទឹកចិត្តឈឺចាប់ជាច្រើន ដែលកើតមានជុំវិញអ៊ំស្រីជាមួយ​នឹងក្ដី​សង្ឃឹមថា នឹងមានការផ្លាស់ប្តូរនាពេលណាមួយ ជាមិនខាន។ ចំពោះសំនួរទាក់ទងនឹងការធ្វើបាតុកម្មរាល់ថ្ងៃ តើអាចប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ ដល់ការប្រកបមុខរបបប្រចាំថ្ងៃរបស់គាត់? អ៊ំស្រីបាននិយាយថា អ៊ំស្រីនឹងទៅប្រកបមុខរបប​វិញ​រយៈ​ពេលបីថ្ងៃ ដើម្បីយកលុយនោះ មកចូលរួមជាមួយក្រុមបាតុករបួនដប់ថ្ងៃទៀត។

ដូច្នេះមានន័យថា ទោះបីជាពួកគាត់ឃើញថា ការធ្វើបាតុកម្មនាពេលកន្លងមក​ ធ្លាប់ទទួលបានជោគជ័យតិចតួចក៏​ពិតមែន ប៉ុន្តែពួកគាត់នៅតែមកចូលរួម ដោយសង្ឃឹមថានឹងមានការផ្លាស់ប្តូរកើតឡើង នាថ្ងៃណាមួយជាមិនខាន៕

-------------------------------------
ដោយ៖ ក. សេងហុង - ភ្នំពេញ ថ្ងៃ១៦ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៣
រក្សាសិទ្ឋដោយ៖ ទស្សនាវដ្តីមនោរម្យព័រអាំងហ្វូ